Het heggenmannetje

Vandaag de eerste dag weer thuis. De Living Statues zijn in Arnhem. Ik vind het altijd weer zeer bijzonder om te zien dat mensen dit kunnen; stil staan als een beeld en dat van 13.00 tot 17.00. Veel 'beelden' hebben daar trucjes voor, als er geld wordt gegeven dan veranderen ze van houding of ze nemen regelmatig pauze. Het heggenmannetje was de leukste, vond ik, met een fluitje probeerde hij aandacht te trekken van het publiek, erg grappig gedaan en niemand die zijn/haar ogen zag. Een slim beeld.

Glacier de la Plane Morte ( 2948 meter)

Onze vakantie is bijna voorbij; morgen nog 1 dag en zaterdag gaan we weer terug. Jammer, het is mooi hier en genoeg te doen, het weer was geweldig, iedere dag zon met een temperatuur van rond de 25 graden. We zitten in Wallis in Zwitserland, op een hoogte van 1500 meter, de hoogste berg in de directe omgeving is Plane Morte, zie foto.

Vandaag rustig aangedaan; gepicknickt met dochter op het grasveldje naast het appartement, ijsje gegeten, gelezen, wijntje gedronken, niks bijzonders maar weleens lekker.

Dochter mag zeggen wat we morgen op de laatste dag gaan doen; ze wil naar de glijbanen..zucht..naja, ieder zijn voorkeur, dus morgen naar het zwembad.

Een bord (1)

Vandaag een wandeling in de bergen gemaakt, deze combinatie van borden kende ik nog niet.

Chanel en nagels lakken

Vanmorgen weer lekker gelopen, foto op de route, op een hond na waarvan het baasje maar niet begreep dat ik niet wilde spelen met de hond, klotebaasje.

In mijn route ligt de winkelstraat van Crans waar je, zeg maar, het duurdere segment aan winkels treft; de Hema zit er niet. Op een hoek zit Chanel, ik loop erlangs en sla dan naar links, dus ik bekijk de etalage in zijn geheel en weet nu al wat de wintercollectie van 2009/2010 wordt; veel zwart met een accent op rood, het is mooi maar ik vraag me af waarom die paspoppen me zo chagerijnig aankijken..

Met dochter ga ik altijd, nadat ik de gedoucht heb, brood halen bij een goede bakker, eerlijk is eerlijk er is weinig slecht hier. Als we terug lopen wil ze graag een kleurtje op haar teennagels en we besluiten om naar de parfumerie te lopen, daar aangekomen, staat er een dame voor ons die aan het afrekenen is, ik zie op de kassa het bedrag van 750 zwitserse franken staan, mijn hoofd ratteld, dat is ongeveer 600 Euro aan luchtjes! Wij rekenen een bedrag van 5,50 CHF af, wij zijn blij met ons nieuwe kleurtje knalroze nagellak en we krijgen een glimlach van de verkoopster. De dame van 750 CHF kijkt ons chagerijnig aan, welke dure merken zal ze gekocht hebben?

Kotsen

Dochter kotste gister op de achterbank (een goed woord 'kotsen', het zegt precies wat het is), zielig, we reden in lussen een berg op, ze werd misselijk, kon niets meer zeggen, ik draai me om en toen was het te laat, balen. Gelukkig is dochter na, nog een korte rit, helemaal weer de oude, ze zingt zelfs weer haar favourite liedje 'Rosanne, ik weet dat er héél véél mannen zijn...', het galmt lekker in de bergen, zwitsers kijken haar vertederd aan, wat een schattig meisje met een lief liedje..

Foto is genomen bij aankomst na de wandeling, lekker bij een bergbeek gezetten.

Vandaag voorzorgmaatregelen genomen; een tasje met schone kleren, natte doekjes, handdoek en kotsbak mét deksel. Uiteraard gebeurt er niets, terwijl de weg veel meer bochten heeft, ik weet niet waar het aan ligt. We gaan naar een zwembad met een bron, bijzonder om in het bubbelbad te zitten met uitzicht op steile wanden, alleen de zwembaddirectie heeft er een nieuwe attractie bij verzonnen; 2 (!) glijbanen, waarvan je met de ene met een zwemband naar beneden roetst en de ander is gewoon een zwarte stortkoker. Best leuk. Voor dochter is het kicke en cool, we blijven maar de trappen op lopen en dan met de ene en dan de ander glijbaan, zij bepaald.

Ik word misselijk, zij niet. Ik begrijp er niets van.

Vakantieboek

Een tip gekregen van Marlies; De millenium triologie van Stieg Larsson. Ik heb het net het derde boek uit en ik voel me leeg, wat een verhaal!

Een aanrader voor de vakantie want in totaal is het 1771 bladzijdes leesvoer, ik had vooraf aan mijn vakantie al wat bladzijde gelezen maar een klein rekensommetje is dat ik in mijn vakantie per dag 126 bladzijdes heb gelezen, heerlijk.

Stieg Larsson is inmiddels een aantal jaar geleden overleden aan een hartstilstand, het vierde deel was hij aan het schrijven en er lagen aantekeningen voor wel 10 delen,de man heeft pas na zijn dood miljoenen verdient aan zijn boeken, zonde. Zie verderhttp://www.wikipedia.nl/. De boeken lezen als een trein en het eerste deel is verfilmt, de meningen zijn verdeeld; de film zou beter zijn dan het boek; ik laat het in het midden de film en het boek zijn allebei geweldig.

Waarom deze foto? Moeder leest; dochter speelt met haar knuffels.

Gewoonte-dier

Vanmorgen vroeg opgestaan om te gaan lopen om zo de hitte van de zon te 'ontlopen', maar het is gelukkig bewolkt. Het rondje begint altijd met het weggooien van de vuilniszak om vervolgens 500 meter in lengte omhoog te lopen Montana in, daarna loop ik naar het eerste kleine meertje waar mijn dochters favouriete speeltuin is. Het is er rustig op de tuinman na. Het volgende meertje is groter en er zwemmen vissen in die door het heldere water goed zichtbaar zijn, ook hier is het rustig, via een afdaling loop ik Crans in, hier is het wat drukker, mensen halen brood, laten hun hond uit (altijd aangelijnd, gelukkig). Bij het volgende meertje (zie foto) staat 'mijn' bankje waar ik mijn rek-en strekoefeningen doe, maar er zit voor het eerst iemand op het bank, ik doe mijn oefeningen bij een ander bankje. Het is anders dan anders. Na 3 minuten ga ik al weer verder, een ronde rond het golfveld waar ik een half uur over doe, daarna loop weer terug via dezelfde route als ik ben gekomen. Het begint een gewoonte te worden, lekker rondje.

In stijl de bergen in.

Dochter en ik hadden vandaag zin in een jurkje in verband met het mooie weer en laten we nou vandaag óók de bergen in gaan..we gaan met jurkje én wandelschoenen de bergen in. Het dragen van een hardlooprokje is een feit voor een groep hardlopende vrouwen die ik niet ken maar wij beginnen een nieuwe rage; een jurkje in de bergen...

Het lopen gaat prima, naar Lac du Blue, een wandeltocht door het bos op de heenweg en terug via een steil smal bergpad, hand in hand lopen we langs een smalle richel met een diepe afgrond, het gaat allemaal goed, gelukkig.

Dingen doen

Wandelen in de bergen is leuk, maar 'dingen doen' met een dochter van 6 jaar is nog leuker; vorige week heeft ze voor het eerst geleerd te werken met karabiners, 2 gebruiken en nóóit allebei los, het was leuk om te zien hoe serieus ze ermee bezig was. Gister ging ze de hoogte in, minstens 10 meter boven de grond zijn er tussen de bomen allerlei touwen, trappetjes gespannen waarlangs zij, moet lopen. Spannend om te zien, ik als moeder kan alleen maar toekijken, dochterlief is alleen maar stoer en durft alles.

Bergvakantie 2009

Mijn eerste verhaal op mijn weblog, best gek om een digitale dagboek bij te gaan houden. Ik ga het doen om mijn werk als ondernemer, als hardloper, als moeder én als Ursula op 'papier' bij te houden. Ben benieuwd...

Nu zit ik in Crans Montana met mijn gezin, een dorp in de bergen op 1500 meter hoogte, met uitzicht over een bergkam waar bergen van Italië en Frankrijk zichtbaar zijn, ergerg mooi.

Ik houd het hardlopen bij door steeds om de dag s'morgens rond 8 uur één uur te gaan lopen, nu heb ik inmiddels na de vierde keer een leuke ronde gevonden. Door Montana, Crans, de stoeltjes worden buitengezet op de terassen, de 'plantenmannen' zij bezig om de plantenbakken van water te voorzien, het water van de meren die een waas hebben voordat de zon echt doorbreekt,leuk om te zien hoe hier de dag begint.
Het lopen gaat goed, ik loop 250 meter omhoog in totaal, hoogtestage noemen ze dit, ik voel me er sterk door.