De reden van de marathon

Ik heb, 6,5 jaar geleden, besloten de marathon één keer in mijn leven te gaan lopen.Ik had net een ruggeprik gekregen,in het ziekenhuis uiteraard, het gevoel in mijn benen sijpelde langzaam weg, ik dacht alleen maar ´o god, als ik mijn benen maar weer kan gebruiken´.
Het is allemaal goed gekomen met mijn benen, na een jaar was ik aan het trainen bij Ciko om een half uur achter elkaar te kunnen hardlopen.
Daarna kwam ik bij groep 3, groep 4 was het volgende stapje, toen een erg gezellige groep, waar ik met veel plezier heb gelopen.
Uiteindelijk overgehaald door iemand om bij groep 5 te gaan lopen, de meer wedstrijdlopers zeg maar; tijden, wedstrijdjes, hartslagmeters dat waren de gesprekken, ik voelde me er niet in thuis..door trainer Herman ben ik blijven trainen bij 5, hij bleef bij me als het niet ging en zo werd is steeds een stukje sterker. Er waren al wel wat vrouwen in de groep, gelukkig werden die in aantallen steeds groter zodat de de gesprekken ook over andere onderwerpen gingen. Nu is groep 5 écht mijn clubje, ik heb er inmiddels leuke vriendschappen in gevonden.

Het is leuk, lekker een wedstrijdje lopen en daarna een biertje drinken.
Het lopen heeft me veel gebracht, behoorlijk veel kilo's kwijt, een veel strakker lijf gekregen, leef gezonder, kan veel meer aan in de vorm van stress/druk/onrust.
Lopen is een aanrader.
De marathon was voor mij een afsluiting van jaren trainen, lekker lopen is mijn nieuwe moto mét wedstrijden/ biertje drinken/plezier hebben.
Lopen is een manier van leven die ik niet meer wil missen.
Fijn dat ik benen heb.

foto's Rotterdam marathon

Mijn uitslagen

Ursula Driessen
Woonplaats Ciko '66
Afstand Fortis Marathon Rotterdam
Categorie V40
Totaal plaats 6580 / 7856
Categorie plaats 185 / 249
Snelheid 9,355 km/uur
Bruto tijd 4:31:59
Netto tijd 4:30:37
Netto tussentijden (verschil)
5 kilometer 27:37 (27:37)
10 kilometer 55:13 (27:36)
15 kilometer 1:23:03 (27:50)
20 kilometer 1:52:03 (29:00)
Halve marathon 1:58:54
25 kilometer 2:23:04 (31:01)
30 kilometer 2:56:36 (33:32)
35 kilometer 3:34:05 (37:29)
40 kilometer 4:13:33 (39:28)

Groepsfoto marathon Rotterdam 2010

Allemaal hebben we de marathon uitgelopen, 4 pr's zijn er verbroken waaronder ik met het lopen van de eerste (en tevens laatste)keer.
De dag erna ben ik er nog zo vol van dat ik een marathon heb gelopen, ongelofelijk..
Het slapen vannacht ging nog wel maar het omdraaien van de benen was niet bepaald een automatisme. Nu 24 uur later voelen mijn benen al weer een stuk beter na twee keer gefietst te hebben. Het was zeker een ervaring, maar de laatste 10 km was een stuk die altijd zal bijblijven als zwaar, loodzwaar.

Hoe overleef ik mijn marathon

Tja, the day after..ik ben een gelukkig meisje, ik heb een marathon op mijn naam staan, een pr gelopen, de tijd is om niet te vermelden, het maakt me niets uit, de marathon was een eenmalige actie en het is een afstand die mij niet ligt. Ik geef toe de marathon; ik heb hem onderschat.

Wel heb ik per km proberen te onthouden hoe ik me voelde en hoe het lopen gaat, lees en huiver.. ( afentoe schrijf ik K.., vul zelf maar in wat ik ermee bedoel)

o km; Startschot gaat af, nadat ik erg heb gelachen om Lee met z'n versie "You never walk alone".
1 km: Ik moet er inkomen; het is koud en te druk om lekker te lopen,na het skiën niet meer gelopen.
2 km: Tonny loopt me te hard, ze kijkt achterom, ik zwaai, ze is nu al veels te sterk, iedereen moet voor zichzelf gaan.
3 km: Ik doe mijn plastic-zak af, we lopen in drommen de Erasmusbrug op, harde wind, mensen praten veel/lachen, ik ben met mezelf bezig..
4 km: Plassers in de struiken, auto's aan de kant met politie-linten, een lange weg richting het Feyenoord-stadion.
5 km: Mijn broertje Peter haalt me in, stond in hetzelfde startvak, ik roep 'ik hou van je!', hij zegt 'het is een pokke-eind, gister nog met de auto de route gedaan..'
6 km: Jan V. en Peter (andere) halen me in 'hoe gaat het met je knie?'is de vraag, 'gaat goed!'roep ik 'succes!'en dag Jan en Peter..
7 km: Een dom/stom stukje om voor de meters, je ziet de lopers aan de andere kant van het grasveldje lopen, ik heb hier zo'n hekel aan.
8 km: Hoe was het ook al weer stond hier ergens vriendin Liesbeth? Ik loop eigenlijk helemaal niet lekker, ik moet dit stuk nog 4 keer afleggen..
9 km: Ik zie het balonnetje van de 3.45, hé dat geeft de burger moet, als ik die kan volgen, zou mooi zijn!
10 km: nog 3 keer dit stuk, ervanuit gaan dat de laatste 2,195 vanzelf gaan..
11 km: Rotterdamse wijk met rotterdamse mensen, lekker om naar te kijken, zonnebrillen en te strakke heupbroeken, heerlijk!
12 km: Vriendin Liesbeth komt pas ergens tussen de 15-20, dus nu nog lang niet, fles Isotone is op, prima, even mijn handen leeg.
13 km: Op de Slinge waar de metro loopt, hier is het druk met toeschouwers en een leuke trommelaars, krijg kippevel.
14 km: Een (engelse?) vrouw haalt me in, een heel kort broekje met drilbillen, ik kan er niet naar kijken en haal haar weer in.
15 km: nog 2 keer dit stuk en dan sta ik onder de douche bij de Jan V. op zijn kamer!
16 km: Liesbeth waar ben je?
17 km: Lopers halen me in, veel met een lint om, de business-run, lopen maar 10km, ik ga me daar op specialiseren..
18 km: Liesbeth moet ver voor me lopen, baal ik van met haar 2 kleine kinderen,
ik heb haar een verkeerde plek toegewezen
19 km: LIESBETH!! Ja, daar is ze, Celeste geeft me de banaan en flesje Isotone, 'ik hou van jullie!'Banaan eet ik gelijk op, doet me goed!
20 km: OP DE HELFT! Als de laatste 2,195 maar vanzelf gaan..Balonnetje 4 uur haalt me in..k!
21 km: Nee, als ik eerlijk ben dan ben ik nu pas op de helft, zucht..
22 km: Thijs, waar zal hij staan? Ik loop langs een stilstaande tram, kijk in het raam, ik loop nog goed zo te zien..niets te zien dat ik eigenlijk niet lekker loop
23 km: THIJS!!! Annelot zwaait met beide armen, mijn gezinnetje, wat ben ik trots op ze; nee ik hoef geen flesje, ik heb het wel zwaar...
24 km: Pijn in mijn bovenbenen wordt steeds erger, eigenlijk loop ik gewoon k..Ik roep naar Carolien dat het wel gaat..
25 km: Ik had nog een asprientje bij me, ik neem hem maar, kan alleen maar helpen, hoop ik.
26 km: Eramusbrug weer op, pal tegenwind, vreselijk! De brug weer af overweeg ik te stoppen, hier is toch bijna de Coolsingel? Waarom nog helemaal naar het Kralingerbos?
27 km: Trommelaars onder de tunnel; lekkere beat, kom als herboren de tunnel weer uit, ik loop naar Herma en dan stop ik, afgesproken!
28 km: De Kubuswoningen bij de Blaak; je vindt het mooi of helemaal niet, ik hoor bij de laatste categorie.
29 km: Cordien, Saïd en HERMA! Saïd springt om me heen 'je gaat het halen, je gaat het halen!'Nou vooruit, ik loop nog een stukje..stoppen doe ik later wel..
30 km: Herma doet me zo goed, in mijn tempo, rustig, drankje aangeven, heerlijk!
31 km: Een verkeersbord met snelheidslimiet van 70, ik neem gas terug..
32 km: Een band op een kar, lekker, ik zwaai naar de zangeres, ze zwaait terug.
33 km: Zonnetje, ik stop, ik kán niet meer, voor de eerste keer stoppen, al drankposten overgeslagen, dit is een kadootje aan mezelf, even wandelen.
34 km: Ik zeg tegen Herma dat ik op de 35 km weer even wil wandelen, haar tip is om het rustiger aan te doen, ik weet het, het opstarten is zwaar, heel zwaar
35 km: Ik stop, leun tegen een verkeersbord, strek de benen, het opstarten is zwaar voor de bovenbenen, kramp schiet erin, auww..Ik loop als een pinguin verder
36 km: Onverwachte verrassing Thijs en Lot in de bocht; "Joehoe! Ik loop hem uit!"
37 km: Ik tel de kilometers af, van bordje naar bordje, oohh, wat is dit zwaar, echt zwaar, publiek is geweldig, dít is écht afzien, het lijkt wel een slagveld..
38 km: Als een duveltje uit een doosje; Liesbeth! Ze rent een stukje met me mee, echt leuk!
39 km: Nog 1 km en dan gaat het vanzelf toch?? Mijn vader en moeder! Met een banaan..
40 km: Nu gaat het vanzelf..Not..het is zwaar, héél zwaar, 'salalali, salalala, ik neem je mee in een luchtballon' schalt uit de speakers. De dropjes van een meneer die ik grijp zijn héérlijk!
41 km: een mevrouw holt mee voor een dropje..super.. Liesbeth, leuk!
42 km: Carolien, Jacqueline, Gerrie staan aan de kant te schreeuwen, geweldig!
1000m: nog 1000 stappen, hoe krijg ik die voor elkaar?!
500m: De bocht om, de coolsingel op; Herma haakt af, Réne loopt met me mee.
300m: Ik kan niet meer versnellen, alles doet me pijn, heel veel plezier beleef ik er niet aan.
50m: Nog 50 meter dan heb ik de marathon in mijn broekzak!
42,195: Ik ben er! Het is gedaan, dit nóóit meer!

Een roos voor de vrouwelijke lopers, een medaille en drie zoenen van een leuke jongen, Thijs en Lot, ik heb het gedaan, huilen hoef ik niet, ben niet emotioneel, het is me zwaar geweest, echt te zwaar, zwaar onderschat de marathon. Vanaf nu; respect voor iedereen die een marathon weet uit te lopen, écht respect..

Skivakantie 2010

Leuk, fijn en een aanrader; Valloire. Een mooi ski-gebied in de franse Alpen.
Genoten heb ik, tot de laatste dag..gevallen op mijn linkerknie en daardoor de schrik van mijn leven om de marathon van Rotterdam niet te kunnen lopen. Een paar dagen later, thuis en bij Jop de masseur geweest, denk ik dat ik wel weer redelijk op de been ben.
Vandaag, the day before, doe ik bijna niets; krantje lezen/administratie doen/foto's bekijken/wandje behangen/eten.
Het ziet er voor morgen goed uit; 11 graden, een briesje, zonnetje en wat wolkjes, kortom de ideale omstandigheden om een marathon te lopen.
Ik ben zenuwachtig..eet vanavond nog mijn bord pasta, drink nog veel thee, ga in bad en naar bed.
Morgen, morgen is de grote dag.