Beth Hart

Gisteravond in Luxor Live; Beth Hart, een wijf, een écht wijf, je moet er van houden, ik vind het geweldig. Vanaf haar vijftiende aan de heroine, vader in de gevangenis, meerdere malen afgekickt, een rock-and-roll-leven zoals het hoort, niks voor mij maar lekker om naar te kijken.
Luxor is te klein voor haar, het publiek ging uit zijn/haar dak en Beth Hart helemaal! Nadat ze afscheid nam, kwam ze terug en ze bleef maar zingen, zelf zei ze 'zeg maar wanneer ik moet stoppen, ik vind jullie geweldig' ofzoiets. Een californische tongval met veel 'motherfuckers', een rauw wijf is Beth Hart, dat is ze.

Stuwwalloop 2010

Lekker gelopen, 5 km, niet meer mijn afstand, de snelheid is er nog steeds een beetje uit na mijn marathon-avontuur, maar was zeker weer lekker.
Een goed georganiseerde loop, aardige vrijwilligers, mooie routes voor de 5 en 10 km.
Na afloop een lekker biertje met een hapje, al het geld dat wordt ingezameld gaat naar een goed doel, dit jaar naar Bangladesh. Jammer dat het op het laatst ging regenen, ik was net voor de bui binnen, maar velen na mij waren kletsnat.
Volgend jaar ben ik er weer, een aanrader.
Mijn tijd op de 5km in 2009 was 22.25, mijn tijd in 2010 is 24.37, ik wist dat ik trager was geworden na de marathon van Rotterdam, maar meer dan 2 minuten is toch wel erg veel.
Dus voor mij..ik blijf erbij, géén marathon meer.

Wim

Wim heeft zijn examen gedaan en daarbij hebben we weer in groep 5 een échte heuse trainer erbij. Lekker weer, vooraf de training al een keer geoefend, een serieuze maar leuke groep mensen bij elkaar. Uiteraard is Wim geslaagd; een goede trainer erbij, ik vind het altijd fijn looptraining van hem te krijgen.

Vieze bosjesloop

Wij , vooral de vrouwen, klagen op deze donderdagavond, het bos is vies. Eigenlijk lopen we er nooit, dus best een goed idee van Maarten, de trainer. Ik heb het gevoel dat hij door ons geklaag ook wat twijfelt, maar uiteindelijk blijven we daar,helaas, rupsen, stronken, dor grond, we blijven het niets vinden. Na afloop de zonnegroet, ik kende hem van langgeleden, grappig om het weer eens te doen met de zon in mijn gezicht. Terug lopend naar de baan heb ik last van mijn rechteroog, er zit iets in, een rups (?) uit dat stomme dorre bos. Voortaan maar weer gewoon de bossen in plaats van dit hondenuitlaatgebied..

HanKan 2010

Het is een leuke loop vandaag, de HanKan-estafette, met Jan, Nancy, Bertha en ik.
Als team hebben we de naam 'zonde(r) Wim', Wim kan helaas niet door blessure maar zijn plek wordt eervol ingevuld door Nancy. Met zijn vieren lopen we uiteindelijk een tijd van 3.17,52, met aftrek van 8 minuten doordat Jan op Nancy moest wachten omdat haar bus niet op tijd was. We zijn , vooralsnog, achtste geworden.
Bij het nakijken van het lijst van de 4-estafette komen er leuke namen voorbij; wat dacht je van 'het koekiemonster-kwartet' of 'de slak en drie snelle' of 'hoelahoelahoelapohpoh', jammer dat deze niet hebben gewonnen..
Qua organisatie mag het beter, ieder jaar mag er een nieuwe groep studenten van de HAN het stokje overnemen, en dat is te merken aan een aantal schoonheidsfoutjes die er niet meer in mogen zitten na 5 jaar.
Ik kijk uit naar volgend jaar; ieder jaar is wel iets grappigs; 2 jaar geleden was ik eerste moeder maar kreeg geen podiumplek, vorig jaar stond ik de volgende dag op de voorkant van de Gelderlander en dit jaar kreeg ik een kaart in mijn handen gedrukt omdat ik de eerste vrouw over de finish was, alleen was daar geen prijs voor..naja..Als team gingen we met een bos bloemen naar huis als troost. Ook goed.
Wordt volgend jaar vervolgd.