Wij , vooral de vrouwen, klagen op deze donderdagavond, het bos is vies. Eigenlijk lopen we er nooit, dus best een goed idee van Maarten, de trainer. Ik heb het gevoel dat hij door ons geklaag ook wat twijfelt, maar uiteindelijk blijven we daar,helaas, rupsen, stronken, dor grond, we blijven het niets vinden. Na afloop de zonnegroet, ik kende hem van langgeleden, grappig om het weer eens te doen met de zon in mijn gezicht. Terug lopend naar de baan heb ik last van mijn rechteroog, er zit iets in, een rups (?) uit dat stomme dorre bos. Voortaan maar weer gewoon de bossen in plaats van dit hondenuitlaatgebied..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten