hoi papie het is heet in ibidsa hoe is het weer in nederlant

Met de dochter de 'high five' gedaan, afspraak is ieder jaar met elkaar een paar dagen op pad. Dit jaar naar Ibiza ( mijn keuze) volgend jaar haar keuze. Ik ben benieuwd. Ibiza een mooier eiland dan ik dacht; mooie baaitjes, veel zon, vis eten aan het strand. Lekker zomergevoel.

Omdat ik van ze hou..

Mijn dochter en nichtje, bijzonder om te zien dat als ze elkaar zien het gelijk leuk is, zal het de bloedband zijn?
Ik vind het mooi om te zien.

Broertje

Als we elkaar smsen eindig ik altijd met 'kussuz'of 'kuzzuz' of 'kuzzus'; mijn broertje. Leuke vent. Afgelopen zaterdag was het familie-dag bij de Douane, daar werkt hij als duiker. Gaaf. Lekker sportief, goed te zien waar iemand werkt binnen de Douane; achter de balie zien mensen er héél anders uit. Alles mocht, met de douane-boot mee, schieten, schminken, biertje drinken..én mijn broertje gaf een duikdemonstratie.

Ik ben een trotse grote zus.

Verkeerde veiling..

Heel dom van mij, voor het eerst een keer via vakantieveiling.nl meebieden op heel iets anders en vervolgens kaartjes voor de Toppers 'winnen'. Ik schrok me rot. 'En nu?' 'Wie wil er met mij mee?' Een smsje aan Petra met de volgende tekst; 'Ik heb kaartjes voor de Toppers, ga je mee? Ik vind jou er wel een type voor...'. Gelukkig is Petra altijd in voor een feestje, dus 'Ja, leuk!' is het antwoord.. pfiieeeuww..gelukkig.
Gisteravond was het zover; in wit en goud, iedereen, écht iedereen is in wit en goud. Ik sta erbij en ik kijk ernaar, ongelofelijk. Bijna in de nok van de Arena zitten we, prima plek en wat hebben we gelachen. Kinderen voor Kinderen medley, K3 , Jan Smit, zelfs kerstliedjes...iedereen zingt mee en gaat in polonaise bij een aantal carnavalskrakers. Eerlijk is eerlijk met een slok op is dit best leuk maar begrijpen....

Vrouw alleen

Een rustige duurloop van 17 km met een gemiddelde van 10km per uur. Via de hei en Eerbeekseweg, het Kerkepad, het is goed te doen. Alleen de wind bovenop de hei is zwaar en tel daarbij op het mulle zand. Ik houd mij groot,als vrouw alleen, loop best goed, terug bij Ciko zelfs weer sinds tijden een wijntje gedronken aan de bar. Gezellig. Met Saïd plannen gemaakt voor een loopje.
Alleen vanmorgen met opstaan..ik moest echt opgang komen qua lopen, pijn in bovenbenen, ik vermoed nog een klein nasleepje van de baantraining van afgelopen dinsdag. Ik loop liever de bossen in en de hei op, zoveel mooier.
Zaterdagmorgen weer een lange afstand van rond de 20km, ik ben mij langzaam aan het voorbereiden voor iets groots en wie weet in deze stad; لدار البيضاء

Horeca in Nederland

Ik weet niet wat er aan de hand is. Ik ben weleens klant, ik wil voor service (lees; aardige mensen) best betalen. Maar niet aan wat ik vanavond met mijn gezin heb meegemaakt. Gewoon gezellig wat drinken met wat oesters en dan wat bestellen, leek ons leuk. Verhalen over een vorige werkgever, roddels, de oesters die werden neergezet alsof ik er niet zat. Ik had erg veel behoefte om op te stappen. 28 euro moest ik betalen, dat heb ik gedaan en kom er niet meer. Waarom? Praten over anderen waar de klant bij zit; het kan niet.

s'Middags was het al niet beter, op het oude Kema-terrein zit kookpunt (ofzoiets), bij deze géén aanrader. Een broodje? Mevrouw het is 3 uur de lunch is voorbij (het personeel eet broodjes..) Uiteindelijk een broodje geserveert door een leuk meisje, prima. Na dit broodje denk ik, 'een kopje koffie lijkt mij lekker', achter hoor ik het personeel 'vergaderen' en wordt de vraag gesteld 'iemand zin in koffie?'. Ik denk alleen nog maar; deze tent gaat het niet redden..

Wat is dat toch? Aardig zijn tegen mensen die geld bij je uit willen geven, zo moeilijk is het toch niet?

Zonde, gemiste kans en straks als deze tenten het niet redden zich afvragen waat het aan lag..
En net als de meneer in het plaatje, ik gun iedereen zijn/haar restaurant, maar doe is aardig tegen mij gvd..

Enkels en heupen

Het plaatje staat op de website van Science Daily, er is onderzoek gedaan naar enkels en heupen tijdens het hardlopen. Hoe harder je gaat hoe meer 'heup' je nodig hebt, hoe langzamer dan heb je meer aan je enkels. Ik heb van beiden geen last, dus het maakt mij niet uit hoe hard of zacht ik ga als het over heupen of enkels gaat. Het plaatje vind ik leuk.

Baantraining

Vandaag een baantraining, ik voelde een kleine afkeer. Nancy, onze trainster van deze avond, heeft het helemaal goed gemaakt; inlopen, opdrukken in het gras, touwtje springen, over stokken springen, het was een leuke warming-up.
Maar dan de training; 400 meter - 800 meter - 1000 meter, in het tempo van 23 minuten op de 5 km. Dat is best te doen, alleen de rondjes op de baan lopen, ik heb me al eerder over baantrainingen uitgesproken, laat ik het maar nu niet weer doen. Het uiteindelijke resultaat was wat pijntjes in de scheenbenen maar wel met lekker gevoel de training gelopen. Baantraining; het valt best mee.

Naar overleden

Ik schrok van het bericht. Gister in het harnas gestorven. Tijdens een afdaling in Tibet. Heeft het leven geleefd in de bergen. Mooi.

Superzaterdag

Zaterdagmorgen, sinds tijden weer goed gelopen. Mooi weer, leuke groep, afspraak 2 uur met een gemiddelde van 10 km per uur. Grace had een nieuw horloge om en hield dit prima bij. De 'omgekeerde' derde kerstdagloop hebben we gedaan. Eerst via Roosendael, door de bossen in de schaduw, via de brandtoren richting Apeldoornseweg, dan richting Schaarsbergen en na het wildrooster linksaf langs de A50 terug naar Ciko. Om 11 uur waren we terug, prima zo.De Luchtmobiele Brigade had vandaag zijn 'Falcon Walk' over de heide. Veel wandelaars zijn aan het trainen voor de 4-daagse in Nijmegen, heb ik in het verleden ook een paar keer gelopen (zelfs 4 keer 50 km met mijn vader). Leuke herinnering aan maar het hardlopen is nu meer mijn 'ding'.

Bardienst

Eén keer in de zoveel weken heb ik bardienst, al tijden met Herma, altijd gezellig. Maar door onverklaarbare 'dingen'(die ik niet weet) zijn er steeds minder mensen bereidt om als vrijwilliger achter de bar te gaan staan. Met als resultaat; ik sta in mijn uppie. Niet dat ik nou gelijk een schouder nodig heb om op uittehuilen, maar leuk is anders. Vooral het afsluiten van de deuren is een gedoe (na overigens een leuke baravond gehad te hebben) veel sleutels aan een bos, terwijl ik er maar 3 nodig heb. In het donker prutsen voor de juiste sleutel, het hek dat niet meewerkt, en dat als vrouw alleen...Gelukkig is J. bij mij gebleven, de rest was allang weg, mensen aan de bar en de 'mannen van de ronde tafel' waar ik toch friet en bitterballen voor sta te bakken.
Niet netjes en als Ciko zo met zijn vrijwilligers om blijft gaan ben ik bang dat er nog meer gaan afhaken; waaronder ik.

Annie

Hoeveel mensen hebben in hun jonge leven een verhaaltje van Annie aangehoord door hun vader of moeder voor 'het slapen gaan'? Vandaag zou ze honderd zijn geworden, dat is ze niet geworden. Ik denk over honderd jaar dat er nog altijd kinderen worden voorgelezen uit een van haar vele boeken. Gaaf als je je zo onsterfbaar kan maken.

Google brengt vandaag op hun manier een ode aan Annie.

Beheersen

Beheersen, raar woord. Gisteravond was het tijd voor een 'beheersingstraining'. Ik wist even niet meer wat het was, maar het is niets anders dan steeds hetzelfde stuk lopen binnen precies dezelfe tijd. Best moeilijk nog ,lijkt mij, als je goed getraind ben. Ik ben langzaam aan het verbeteren en deze 'beheersingstraining' beviel mij wel. De eerste 'set' was 6 keer 2 minuten; starten bij een streep in het zand en dan maar 2 minuten hardlopen, daar aangekomen een markering van een stuk hout/boom/streep op de grond en dan weer terug en dan proberen precies op de zandstreep uittekomen. Het was te doen, Tonny riep de eerste keer nog 'Ursula, we komen precies uit!' en ik riep terug 'we lijken wel ambtenaren!' (begrijp mij niet verkeerd, ik bedoel ambtenaren die niets extra's doen, alleen die zitten niet binnen Ciko, wel daarbuiten). Daarna de tweede 'set'; 4 keer 3 minuten, goed te doen, warmgedraaid en daardoor soepele spieren, ik loop als een tierelier.
Morgenochtend de zaterdagmorgen training; ik heb even gepolst, wordt een leuke groep en mooi weer, ik heb er zin in!

Een afspraakje

En daar sta ik dan weer op de zaterdagmorgen op de parkeerplaats van Ciko. Na drie weken niet op zaterdag gelopen te hebben is het altijd weer spannend hoe de groep is en waar ik sta. Gelukkig heb ik afgelopen dinsdag een afspraakje gemaakt met een aantal medestanders te weten Grace en Saïd, helaas Saïd laat via Gerrie weten dat hij niet meetraint. Eén voordeel gaat het te hard dan kunnen we (Grace en ik ) altijd nog wat afzakken. Gelijk bij het inlopen gaat het hard Weledelgeleerde en koploopster Moniek gaat zo'n 12km per uur. Maar ik laat mij niet (meteen) uit het veld slaan, ik loop dapper mee. Via een leuke, andere route lopen we de Posbank op.
Mul zand en een paardepad is zwaar vooral als we naar boven lopen. Grace en ik lopen dan al achteraan en kunnen de groep niet makkelijk meer bijhouden.
Bovenaan de weg (bij de Posbank) gekomen worden we opgewacht met het verzoekende voorstel dat als we de weg links nemen het korter is 'en dan gaan wij wat sneller en nemen we een lusje extra'. Goed de toon is gezet en samen lopen via de weg en ruiterpaden weer terug naar Ciko. We hebben dan 2 uur op de gewone klok van Grace staan, dus ergens tussen de 16 en 18km hebben we wel gelopen. Prima voor wat onze plannen zijn in november, ik ben er nog niet helemaal over uit, als ik zeker weet dat dit plan werkelijkheid wordt dan laat ik dat (uiteraard) weten..

Een week verder..

Nu pas weer tijd om te 'bloggen', dochter heeft vakantie en dan heeft moeders vaak ook vakantie, "lang leve het ondernemerschap" zal ik maar zeggen.

Vorige week in Londen was ontzettend leuk om als toeschouwer dit engels tafreel(tje) mee te maken. Eén conclusie; Britten zijn Royal-minded. Van oma's (waar ik mij nog iets van kan voorstellen) tot skaters, iedereen in Hyde-park keek op grote schermen naar het huwelijk. Plaid mee, wijn, pasta's, zitten en zwaaien met vlaggetjes. Heerlijk.
Met verbijstering constateer ik dat Queen Elisabeth nog altijd mateloos populair is, met geschreew wordt ze begroet als zij in de auto voorbij zoeft..we hebben het over een vrouw van 85 en haar man van bijna 90..

Met vriendin Simone veel bijgepraat aan de waterkant van Serpentine, een meer in Hydepark, met muziek en iedereen vrolijk. Wijn, olijven én de zon deze 29ste april 2011 kan voor ons niet meer kapot.

Nog een tip voor Londen-gangers; huur een fiets,goed te doen, alleen het links/rechts is soms een lastig onderdeel..gelukkig wel heelhuids thuisgekomen, ik heb het thuisfront geen verdere details gegeven. Laat ik het er maar op houden; fietsen in Londen is leuk.

London

Met vriendin Simone naar Londen. Lekker een paar dagen weg, wordt vervolgd.

Pasen 2011

Mooi weer, twee keer naar het strand, de vrouwen die voor het eten zorgen, paaseitjes zoeken, niet hardgelopen, wel een voorstel gemaakt voor het UWV, in het zonnetje gezetten. Dat waren mijn paasdagen, niets bijzonders wel lekker.

ADO-Vitesse

Ik ben eigenlijk geen voetbal-fan. WK's en EK's zijn leuk vooral door de gezelligheid eromheen. ADO is haags ik ben van geboorte haags, Vitesse is arnhems ik woon al weer jaren erg blij in Arnhem. Via mijn zwager kaartjes gekregen met uitzicht vanuit de business-seats, hapje/drankje erbij, de gezelligheid is hier (gelukkig) ook!
Een niet hele bijzondere wedstrijd, wel vooraf aan de wedstrijd; 1 minuut stilte voor de brute moord op 6 winkelende nietsvermoedende mensen in Alphen a/d Rijn. Mooi, ik kreeg tranen van in mijn ogen.
ADO,ik ben voor ADO. Dat is vooral om in mijn hardloopgroepje er een aantal vitesse-mensen meelopen. Met ADO gaat het goed, vierde op de ere-divisie lijst (nu kans op europees-voetbal) en met Vitesse gaat het minder, zij moet hard werken om niet in de de allerlaatste regionen te belanden.
1-0 is de weinig bijzondere uitslag. 'OhOh, Den Haag', het denderde door het mooie stadion. Ik krijg kippevel. Lekker dat haags.

Het loopseizoen is van start

Gistermorgen met een klein select groepje een mooie ronde gemaakt richting Warnsborn. Een select groepje dat zich niet heeft ingeschreven voor de marathon van Rotterdam, Enschede of HAN-KAN. Wij lopen lekker ontspannen (in het zonnetje), geen gelletjes, geen 'wat moet ik aan vandaag' , maar gewoon een rondje lopen. Vreselijk.
Ik merk dat ik weer uitdaging wil, komt het door de lente? De dagen zijn zo mooi en gewoon zeggen dat ik gemiddeld 2 tot 3 keer per week loop en ergens tussen de 30 en 50 km per week loop, vind ik ook niet meer interessant om te zeggen (dat zegt wel iets over mij 'interessant om te zeggen dat je loopt..').
Ik ga straks kijken bij de start van de HAN-KAN, loop mee in gedachte met de marathon van Rotterdam...Eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik qua 'loop-gebeuren' een beetje met mijn ziel onder de arm loop. Uitdaging heb ik nodig, het gaat de goeie kant op!

Gooische vrouwen

Bij toeval fan geworden van de "Gooische vrouwen" via een dvdtje dat ik kreeg. Dochter pakte het afgelopen zomer op en keek keer op keer naar afleveringen van deel 1 t/m 3, lekker vermaak. En nu dus de film, samen met vriendin Erny, een zaal voor vrouwen met hier en daar een man. Erg gelachten, lekker simpel vertier en daarom zo leuk.
Kleren, schoenen, huizen, auto's, mannen, relaties, minnaars, alles wat een vrouw in haar leven kan tegenkomen in het Gooi wordt in 90 minuten uitgelicht. Best knap. Heel slim; een open einde, we zijn nog niet van ze af, de Gooische vrouwen.

Het zonnetje

Op zaterdagmorgen hardlopen met een zonnetje. Heerlijk. De dag begint goed. Maarten geeft de training, heeft er zin in, aast op een winst volgende week met de HAN-KAN. Ik heb mij ,noodgedwongen, terug moet trekken uit het wedstrijdveld, loop nog niet op mijn oude niveau, heb last van pijntjes.
Herbert , mijn wederhelft in de 2 keer 21km, is het met mij eens; eerst weer lekker lopen dan wedstrijdjes. Gelukkig..

Terug bij Ciko staat er 15 km op de klok, prima start van een leuke zaterdag.

Rondje NL

De warming-up voordat de 5 km gaat starten. Hilarisch om naar te kijken, ik heb filmpjes gemaakt, in één woord heerlijk. Hier een foto, een hele gewone foto. Je moet erbij geweest zijn. Rondje NL, super organisatie, een leuke voorjaarszondag.

Ilse

Leuk om erbij te mogen zijn. Vooral leuk dat we VIP-kaartjes hadden. Achteraf hoorde ik van mijn dochter dat zij met haar neefje en nichtje in de kleedkamer van Ilse de Lange waren geweest. Gaaf om te bedenken dat Ilse al jaren op de fiets langs het Gelredome reed en dacht; 'daar wil ik een keer een concert geven'. Mooi doel en mooi maar bereikt.

Achteraf is het altijd lekker!

Achteraf kan ik er wel om lachen, lachen omdat Peter mij een rekensommetje heeft voorgehouden. Het rekensommetje dat achteraf niet klopte maar mij wel tot het einde liet lopen.
Het verhaal gaat zo; rondje Deelerwoud staat op het programma. Vorige keer dat ik dit rondje liep was in de voorbereiding van mijn marathon vorig jaar. Het was toen koud en glad, ik kon mij vaag herinneren dat het een mooi rondje was. Hoeveel km het rondje is, geen idee..Deze keer merkte ik wel dat ik last kreeg van mijn 'ski'-bovenbenen, zwaar gevoel, maar zeker te doen. Na het afscheid nemen van de marathon-lopers, gingen wij (leken) terug, terwijl zij een rondje van 35 km(!) gaan maken.

Inmiddels lopen we op de Apeldoornseweg en slaan het bos weer in. Ik krijg het zwaar, bovenbenen worden betonblokken, het lopen gaat totaal niet makkelijk. En het niet makkelijke komt ook nogeens als Gerrie roept 'als we terug zijn hebben we 25km gelopen!'. '25 km? 25 km? dat kan niet', denk ik, en ik geloof dat Peter mijn verwarde blik in mijn ogen ziet. Hij stelt mij gerust; vanaf nu is het alleen maar naar beneden net als de A50 en we hebben nu 16 km gelopen, nog 4 á 5 km en dan zijn we er..Ik kikker ervan op, gelukkig het valt allemaal wel mee. Door afleidende gesprekken over mijn oma van 90 jaar, 60 jaar Margriet en dat soort verhalen, loop ik toch steeds zwaarder en zwaarder. Hoe kan dat nou? Ik moet toch gewoon 20 km kunnen lopen? Iedereen is lief, loopt terug om mij op te halen, het is werkelijk een leuke groep waar ik mee mag lopen. Uiteindelijk terug bij Ciko is de eindstand tóch 24,65 km, ik kijk onthutst naar Peter..écht? Ja, écht! Héél even vloek ik, hoe is het mogelijk..Coach P. je bent een mental coach van formaat.

Thuisgekomen staat de appeltaart klaar, achteraf is het lekker al dat geloop..

Zware bovenbenen

Ik was gisteravond al laat op de training maar het kwam mij eigenlijk wel goed uit, groep 5 zoefde voorbij met een paar 'hoi' aan mij gericht, daarna kwam groep 4 voorbij, prima.
De training ging richting Emma-pyramide, dat was nog te doen; hoewel een pijntje hier en daar voelbaar was maar dan de Emma-pyramide op, mijn God, bij iedere stap werden mijn bovenbenen pijnlijker. Een karaktertraininkje. Aan het eind bij de voetbalvelden in Velp lukte het mij met pijnvrije bovenbenen aftedalen. Uiteindelijk haakte ik af met 'mijn chauffeuse' (dank Maaike!), ze is ziek/snotneus en loopt achteraan.
Donderdag met groep 5 mee, op het schema staat 8 x 800 meter, ik ga mij er alvast geestelijk op voorbereiden.

HEMA-fan

Hema, ik blijf het een leuke winkel vinden. Een filmpje dat nooit op tv zal uitgezonden worden maar die ik wel gebruik in mijn trainingen om te laten zien hoe 2 'werelden' samen komen bij de hema.

Nog ééntje dan..

Dochter in stoel; moe.

Lief dagboek-skivakantie

Ik ben tot de conclusie gekomen dat skiën niets anders is dan buitspelen voor grote mensen, lees vaders én kleine mensen, lees dochter van 7. Niets meer niets minder.
Een aantal positieve dingen zitten er aanvast voor een moeder zoals ik; het vele buiten zijn na een langelange (naar mijn gevoel) saaie winter. Het weer was in Zwitserland deze keer uitzonderlijk mooi; blauwe hemel, witte sneeuw, mooie bergtoppen, in één woord prachtig, als ik dan een lekker boek heb dan hoor je mij niet meer..

Maarrr...er zijn toch ook wel een paar mindere kanten aan het skiën te bedenken door deze moeder. Wat dacht je van een dochter van 7 die mij van alle kanten inhaalt? Een man die met mijn skies naar beneden gaat omdat ik niet meer durf en dus in de felle zon, stapje voor stapje naar beneden loop (sneeuw was echt te zwaar; berg was echt te stijl) bezweet beneden aankom en dan tot de conclusie komen dat het eigenlijk geen piste was maar een zogenaamde 'off-piste'?
Man en dochter gaan zonder blikken of blozen nogmaals, ik zoek een plek in de zon mét boek ('taal is zeg maar echt mijn ding' van P. Cornelisse, erg gelachen en veel van opgestoken).

Ski-vakantie, leuk voor dochters en vaders, moeders worden gedoogd.

(met dank aan Jan V. voor de eindredactie ;))

klikobak

Ik zat net even te kijken naar foto's van politici die hun stem uitbrengen vandaag voor de provinciale verkiezingen. En tot mijn verbijstering gooit iedereen die gelijk in de klikobak! Apart volk zijn we toch..

Ondernemerschap in de dop

Het eerste persbericht rond het project 'ondernemerschap in de dop' waar ik de komende twee jaar aan mag werken;


Project ‘Ondernemerschap in de dop’ leert kinderen ondernemen
Basisschoolleerlingen als ware ondernemers aan de slag
Kinderen zijn van nature ondernemend, het zijn ‘ondernemers in de dop’. Om ervoor te zorgen dat leerlingen een positieve kijk op ondernemerschap krijgen en houden, is het belangrijk om aan te sluiten op hun ondernemende houding, en deze te stimuleren en verder te ontwikkelen. Jong geleerd is immers oud gedaan. Daarom start de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) samen met regionale partners uit Onderwijs, Ondernemers en Omgeving (de drie O’s) het tweejarig project ‘Ondernemerschap in de dop’.

Doel
Om de ondernemende houding van kinderen te koesteren, te prikkelen en verder te ontwikkelen, zijn enthousiaste leraren nodig die weten hoe ze dit voor elkaar krijgen. Het project ‘Ondernemer-schap in de dop’ leert leraren in het basisonderwijs en pabostudenten hoe ze leerlingen de juiste kennis en vaardigheden bijbrengen. En wel zo dat ook de (potentiële) leerkrachten zélf vanuit enthousiasme voor en nieuwsgierigheid naar ondernemen hun eigen ondernemende houding (her)vinden en versterken. Zodat ze deze houding als vanzelfsprekend toepassen in hun manier van lesgeven en kinderen goed voorbereid worden op de samenleving van de toekomst.

Netwerk
Het project wordt gedragen door een breed en divers netwerk. Het FabLab Arnhem, dat in juni 2010 gestart is, vormt het centrum van dit netwerk. Deze broedplaats voor creativiteit, vernieuwing en ontdekken, zal gebruikt worden om leerlingen, (toekomstige) leraren en opleidingsdocenten te inspireren en aan te zetten tot ondernemen. Vanuit de HAN nemen de faculteiten Educatie (penvoerder van het project), Techniek en Economie & Management (FEM) deel aan het project. Daarnaast participeren 5 basisscholen van de Vereniging Protestants Christelijk BasisOnderwijs in de gemeente Rheden in het netwerk. Er wordt nauw samengewerkt met Goedtraining, Ondernemers Kontact Arnhem (OKA), het Centrum voor Ondernemerschap van de HAN, Gelderland Onderneemt (GO!) en M2S Organisatie Transformatie. Samen zijn deze partijen uitstekend in staat om initiatieven in de regio te verbinden en te versterken. De brede en diverse expertise die ze in huis hebben, biedt mogelijkheden om met en van elkaar te leren.

Activiteiten
Er wordt een programma ‘Ondernemerschap in de dop’ ontwikkeld dat basisscholen de mogelijkheid biedt om in samenwerking met het FabLab Arnhem leerlingen ondernemend te laten leren. Voor opleidingsdocenten van de pabo en FEM (HAN) wordt een training ontwikkeld.
Via zogenoemde combistages werken studenten van de HAN-faculteiten Educatie (pabo), Techniek (verschillende opleidingen) en Economie & Management (verschillende opleidingen) gezamenlijk aan het ontwikkelen van allerlei marktproducten voor het onderwijs. Bij deze activiteiten gaat het niet alleen om de uitvoering ervan. Het gaat ook om het ontwikkelen van een lerend netwerk waarin verschillende ondernemers actief betrokken worden en waardoor een professionele ondersteuningsstructuur ontstaat, gericht op een ondernemende houding.

- - einde persbericht - - -

KYLIÁN4KIDS2

Introdans; het blijft bijzonder. Als enige ter wereld hebben zij een speciale voorstelling voor kinderen, een super-idee, mogen meer culturele uitingen een voorbeeld aan nemen, want kinderen zijn de toekomst..Weliswaar zal Introdans er niet veel aan verdienen; 7,50 Euro per kind, een volwassen 15,00 Euro, de zaal op zondagmiddag is nagenoeg uitverkocht en ik gun het ze dat het met alle voorstellingen die komen gaan ook zo is.

Eén ding moet mij wel van het hart; waarom zulke zware stukken? Vooral het tweede stuk (maar ook het eerste) is zwaar; Evening Songs lijkt wel een zwaar kerklied. Ik vind het niet erg, ik geniet van de dansers, het werk, allemaal prachtig maar ik merk aan het jeugdige publiek dat zij steeds gaan klappen als ze denken dat het voorbij is en dat is tot 4 keer het geval!

Verder prachtig; dansen met schaduwen op het doek vond mijn dochter het mooist.
Ik het derde stuk met muziek van Mozart, mooie dans en zéér bijzonder om naar te kijken.

Introdans; ik blijf het zeggen, een aanrader

lopen op zaterdag

Zaterdagmorgen is toch wel mijn favourite; een beetje regen, negen uur dus licht en dus het bos in. S'avonds is het toch nog altijd een beetje behelpen met donker en dus over straten lopen.
Rond de 20 km gelopen, mijn totale km's deze week zo'n 40 km (ik houd het niet exact bij). Ik merk als ik zo'n 40 tot 50 km per week loop ik op mijn best ben, gewoon km's maken; geen tijden, niet teveel snelheden.
Deze ochtend lopen we via Warnsborn richting de Amsterdamse weg, steken over richting Oosterbeek, met een kleine omweg langs het klooster gaat de groep van 13 uitelkaar; de marathonlopers maken een lus, wij gaan via de Amsterdamseweg weer terug, heide, Warnsborn, bos, weg, het is mij om het even. Om iets over 11 uur weer terug, genoeg energie voor de rest van de dag. Ik loop lekker.

(kaartje is van P. hij heeft vooraf een lusje gemaakt, het loopkaartje klopt niet helemaal)

Een Bart-training

Lekker gelopen gisteravond, nergens last van; geen opspelende scheenbeen, geen stramme kuitspieren, niet misselijk geworden van de 400 meter baanrondes...
Volgens een 'oud gezegde' is de beste methode als het hebt over blessure-vrij lopen niets anders dan luisteren naar je lichaam. Ik houd me eraan.
Dus geen doldrieste baantjes op de baan zoals gister op het programma stond, wel te verstaan 12 (!) x 400 meter. Eraan denken maakt me al misselijk, nee ik ging mee met Bart, met een groepje hebben we in een rustig tempo met afentoe eigentempo zo'n 12 km gelopen, het was prima zo. Ik loop met plezier en daar gaat het om.

Testrondje

Op het programma staat het 'test'osteronrondje zoals Jan V. het zo mooi noemt, bij de start zeg ik nog, gelukkig heb ik daar niet te veel van..'Ja..' zegt trainer Maarten en we mogen gaan, ik zie iedereen langs me heen stuiven, ze doen maar en zo denkt medeloopster Gerrie er ook over.

Belachelijk vinden wij dit rondje; als ik mezelf wil testen loop ik wel 5km, maar geen 3,6km in het donker met klimmetjes en dalletjes. Het rondje is op niets gebaseerd. Verder vinden we belachelijk die mannen die de ene marathon nog niet hebben gelopen al weer bezig met de ander. Wat ook belachelijk is dat er een groepje is die bijna ieder weekend een wedstrijdje doen, hebben die mensen geen gezellig gezin? De 60km van Texel; belachelijk. En dan die tijden waar iedereen zo in blijft hangen, belachelijk. En nu nog lopen als je morgen naar Engeland gaat voor een wedstrijd van meer dan een marathon? Belachelijk. En die t-shirts die Theo niet gewoon kan leveren voor een leuke prijs, nou dan maar niet. En zo ploeteren we verder en mopperen we op iedereen. Bij de finish staat bijna iedereen na te hijgen, wij niet, we hebben lekker gelopen, 8 km, een beetje weinig voor de training.
Naja, als de mensen maar een beetje lol hebben gehad.

By the way, hoe heten die 2 mannetjes van The Muppets ook al weer?

WC

Omdat dochter niet meer bij kwam van het lachen toen ze naar de wc ging bij de Hema.

Rondje Oosterbeek maar dan andersom

Het was zwaarder dan het rondje 'zoals we altijd doen', 'altijd' is via de Schelmseweg, voor het spoor bij Oosterbeek linksaf richting Het Dorp, daarna via Hoogkamp /Sonsbeekpark /ziekenhuis /De Steenen Tafel /Ciko. Nu was het dus andersom, voor mijn gevoel zwaarder maar ook anders, wegen die ik normaal langer vind zijn nu korter en kortere wegen vond ik langer, heel raar. Lekker gelopen dat wel.

Kaartje is van Jan Vullings.

Schoenen

Ik vroeg me af wat de betekenis is van de schoenen laten zien bij de opstanden in Egypte. Na wat gezoek is dit het antwoord;
Iemand schoenen zie je normaal gesproken nooit echt van dichtbij. De enige manier om ECHT van dichtbij iemand schoenen waar te nemen, is wanneer je voor hem knielt of, nog extremer, plat op de grond ligt. Wij kunnen ons dat in onze tegenwoordig nagenoeg standenloze maatschappij niet meer echt voorstellen, maar iemand die huizenhoog boven jouw verheven is (qua stand) , daar zie je in de regel alleen de schoenen van omdat je hem zelfs niet in de ogen mag kijken. Wanneer je voor hem knielt (nog onderdaniger) of plat voor hem op de grond gaat liggen (volledige overgave) is dat zelfs het enige wat je ziet.
Iemand voluit je schoenen tonen betekent dus in feite dat je mijlenver boven hem verheven bent. Dat je zo veel hoger op de ladder staat, dat hij alleen je schoenen of - erger nog - alleen de zólen van je schoenen zou mogen zien, zoals alleen een stuk ongedierte waar je op trapt zou kunnen. En dat wordt in met name de Arabische cultuur behoorlijk als beledigend gezien. Je vertelt iemand tenslotte dat hij het laagste is van het laagste.
Wij hebben daar niet echt een equivalent voor dat zo duidelijk is en breed begrepen wordt, maar misschien kun je het nog het beste vergelijken met een grote menigte die een ongewenst persoon uitjouwt door massaal de broek naar beneden te trekken en het achterwerk te laten zien. Dat wordt in de regel ook niet erg op prijs gesteld en wil zoveel zeggen als ‘je kan me de kont kussen’; ook niet echt een compliment.

Trainen op de baan

Baantraining;3x400, 3x600, 3x200, dat staat er vanavond op het trainingsrooster. Ik voel al een lichte afkeer maar heb een escape ; de midwintermarathonlopers!
En ja hoor, het is gelukt; een lekkere hersteltraining van 10,8km, prima.

De baan is het niet voor mij, hoe leuk het 'spelletje' ook wordt gebracht, het blijft gewoon rondjes lopen op de baan, ik zie de lol er niet van in.

Ze zijn er weer!

Gemaakt door Rens Plaschek.

Doen we ff!

Ik kan soms met verbazing naar mezelf kijken; nu loop ik weer als een tierelier na maanden geen zin te hebben, donker, sneeuw, wijn als excuses te gebruiken om niet te gaan trainen. En deze training; de Emmapyramide is best zwaar, doe ik eventjes.. veel klimmetjes en als ik Peter zijn onderzoek geloof zit er geen klim in, alleen een dal waardoor je moet klimmen, ofzoiets http://1uur45.blogspot.com/2011/02/hevelop-hobbelen.html
Aan het eind van de heen weg, bij het wildrooster ('waar moeten we stoppen?'Bij het wildrooster!' Welk wildrooster?' 'Daar waar je nu bent' 'o..deze')Gaat Gordon (onee,niet trainer Gordon) vrolijk de rest van de training uitleggen, voor de snelle en voor de iets minder snellere zit er een variabele in, dat is fijn. Ineens komt er een politie-auto uit het donker aangereden, gelijk een discussie, mogen we wel of niet hier lopen..gelukkig rijdt de politieauto verder richting Posbank. Wat daar voor boeven en bandieten zijn,geen idee.
Voor onze knutselaars een bouwtekening.

Televisie kijken

Dochter schikt zich een hoedje als ik even voor half 8 weer thuis ben, ze loopt net met een bordje eten de keuken uit en gaat maar weer terug naar de keuken. "Wil je wat eten?" Een bordje risotto met een glaasje wijn staat er op het menu. Dochter nestelt zich op de bank, man ernaast. Dus zo doen ze het samen als ik er niet ben. Lekker DWDD kijken, eten.. Leuk om te weten dat ze het erg gezellig hebben met z'n twee zo zonder mij die dan in het donker hardloopt. Weet ik dat ook weer.

Geen training

Ik en mijn Iphone

Mijn Iphone doet het niet meer..langzaam gaat het lampje uit en dood is tie. Ik zit in de auto en weet toch zeer zeker dat deze fototoestel/km-vastlegger/twitteraar op onvaste plekken/spelletjes voor achterbank /Linda /krant /Nu.nl /vogelverkenner /liedjesopslag /receptenboek /regenweter /agenda /rekenmachine /uitzendinggemist vannacht aan het stroom zat. Wat is dit toch? Ligt het aan het kabeltje in de auto? Gister bij mijn broertje liedjes op gedownload, wat dat het wat mijn Iphone liever niet wilde?
Ik weet het niet, wel weet ik dat heel veel ga missen met dit ding, mijn agenda bijvoorbeeld, welke afspraken staan erin? Ik zou nog bericht krijgen voor een training, nu weet ik niets. Wat erg. Wat erg te weten dat ik afhankelijk van dit ding ben. Wat erg.
Maandag gelijk naar de Apple-winkel, "meneer, hij wil niks meer", ik lijk wel bij een huwelijksbemiddelaar te zitten, man wil niks leuks meer met me doen en ik weet niet meer hoe ik ermee om moet gaan..Geruststellend zegt de meneer van Apple "volgens mij is de accu leeg", "nee, kan niet" zeg ik nog (zo stom ben ik toch niet??). "let maar op" zegt de schat van Appel en legt mijn Iphone aan het stroom.
Het duurt en duurt, minuten lijken wel uren, 'het wordt echt niets' denk ik radeloos. Blijf een beetje drentelen in de winkel en kijk cool bij het proberen van een Ipad (mijn volgende kadootje aan mezelf) en denk alleen maar 'hoe moet mijn leven zonder?'. De Schat zegt; "ga maar even winkelen en kom over 15 minuten terug, echt het heeft even tijd nodig". Ik ga weg, en heb eigenlijk helemaal geen zin in winkelen, ik wil dat mijn Iphone het doet!
Na precies 15 minuten sta ik weer in het Appelziekenhuis, de Schat met mooie bruine ogen lacht mij toe en zegt "hij doet het!". Ik geloof het niet ,ik kijk en ja, mijn Iphone is tot leven gekomen, smsjes stromen binnen..Ik en mijn Iphone, het is een waar liefdesverhaal.

De deo-loop

Ik dacht, het stelt niets voor, ik gooide het nog (met verbazing) in de groep, ik kreeg verbaasde blikken én reacties; "het is écht veel!" Ik dacht nog 'ben ik nou gek of begrijpen ze het niet, 8x4 minuten is toch slechts 32 minuten en ik kan toch 2 uur achterelkaar lopen?'. Het was zwaar, in verschillende tempo iedere 30 seconde afwisselen en dat 4 minuten volhouden en dat 8 keer. Ik heb me vergist, 8x4minuten is een zware training.

Grietje

Dit is Grietje, ze staat bij het gemeentehuis. Ik weet niet wie zij is, van Hans en Grietje? Zij is aangeboden bij het afscheid van burgemeester Scholten in 2001. Maar waarom zij? Wat is de betekenis achter dit beeld? Ik weet het niet. Jij?

De hollandse klikobakken vaartspel

Soms kijk ik niet op mijn trainingsoverzicht, zoals deze avond, dus geen idee wat we gaan lopen. Bij het inlopen vraag ik aan trainer Maarten 'wat gaan we doen?' Het antwoord is 'fartlek, dus weet je nog niets'. En inderdaad dan weet ik nog niets, ik ben eens gaan googlen wat Fartlek eigenlijk is, en het komt hierop neer;

"Fartlek is het Zweedse woord voor vaartspel of snel spel.
Het vaartspel moet aan twee basisvoorwaarden voldoen:

- Er wordt in een natuurlijke omgeving gelopen. In de training wordt gebruik gemaakt van de natuurlijke variatie van het terrein zoals heuvels, bospaden, mul zand, enz.

- De loper bepaalt zelf de lengte en intensiteit van de snellere en rustige gedeeltes. De intensiteit is steeds wisselend, vlot, snel, rustig, langzaam en zelfs vlot wandeltempo wordt toegepast. De loper loopt geheel op gevoel en stemt zichzelf steeds af op de omgeving."

Dat weet ik dan ook weer. De variatie van terrein was er in de amerikaanse wijk van Rozendael, met wat hulp van klikobakken/lantarenpalen en trappetjes maakten we onze eigen Hollandse vaartspel. Na 14km terug op Valkenhuizen, het was een lekkere training. Met dank aan Maarten!

T-mobile

Arnhem, 23 januari 2011

Betreft; Herinnering Uw nummer 0614790064

Geachte heer/mevrouw,

In het jaar 2009 heb ik een aantal pogingen ondernomen om gebruik te maken van de diensten van T-Mobile, meerdere keren heb ik formulieren in moeten vullen omdat uw administratie niet op orde was, een van de laatste keren in april 2010, het liep op niets uit.
In oktober 2010 ‘mocht’ ik eindelijk klant worden bij T-Mobile, dat was inmiddels niet meer nodig. Ik ben zelfstandig ondernemer en kan niet een jaar wachten om eindelijk klant bij T-Mobile te kunnen worden.

Om bereikbaar te blijven voor mijn klanten, die ik wél graag goed te woord wil staan en zeker niet via dwangbrieven ga bedreigen, heb ik de vrijheid genomen met een andere provider in zee te gaan, te weten BEN, wellicht bij u bekend. Een goedkopere variant die mij wel goed bereikbaar maakt voor mijn klanten die ik als zelfstandig ondernemer hard nodig heb.

Wat T-mobile nu met mij doet is werkelijk stuitend; mijn eerste aanmelding dateert van 10 oktober 2009, mijn tweede aanmelding dateert van 29 april 2010. In mei 2010 werd ik gestalkt met onleesbare mms-berichten. Uiteindelijk in oktober 2010 vind T-Mobile het nodig om mij eindelijk als klant in de armen te nemen door middel van spookfacturen. Ik dank u hartelijk.

Door zo veel vergissingen kan ik u als provider en zorgzaamheid met mij als klant niet serieus nemen. Vele klanten zijn daar ook inmiddels achter, zoals een bekende cabaretier die vervolgens wel goed wordt geholpen. Ik, eenvoudige ondernemer, kan alleen maar betalen voor deze slechte service.
Ik ga ervan uit dat u met een soepelere ontbinding richting mij komt, want deze klantservice is allerminst een verrijking.

U kunt mij kennelijk bellen via een bij u bekend telefoonnummer, want nummerbehoud had ik aangevraagd…succes!
Met vriendelijke groet,

U.Driessen

Bijgevoegde kopie van de dwangbrief.

Het spoorweg-experience

Een ander voornemen voor 2011 is onze museumjaarkaarten dit jaar wel eens goed te gebruiken en dat kan best leuk zijn. Vandaag staat het spoorwegmuseum in de planning. Ik kan me het alleen herinneren als een oubollig museum met treinen, een beetje saai, meer een opa-museum. Maar tegenwoordig is het meer een expericiene-museum. En laat ik dat nou niet te hard roepen want daar kan je dan weer niet met je museumjaarkaart in. Want je hebt tegenwoordig museums/ netjes gezegd musea en experience, zoals het tegenwoordig heet. Experience, je beleeft het museum in plaats van langs schilderen en vitrines te lopen, leuk idee alleen dan kost een kaartje tussen de 15 en 20 euro en museumjaarkaart geldt niet, tja..
Maar goed; het spoorwegmuseum, een aanrader voor een druilerige zondag zoals vandaag, terug in de tijd bij het ontstaan van de trein, begonnen in de kolenmijnen, een heus theater met de Orient Express en een rit langs/onder/boven een trein. Laat het een museum blijven voor jong en oud, de museumbende gaf het (terecht) 5 sterren.

Het mannetje met de kuif

De eerste echte zaterdagloop van dit jaar, eerlijk is eerlijk, tot nu toe nog geen 21km-loop gedaan. Op het laatst, zandheuvel op, had ik het zwaar erg zwaar, maar ja de geur van appeltaart rook ik al en daar doe ik alles voor.

Met P. alles goed uitgepraat,cikoleaks ligt achter ons, we kunnen allebei nog altijd in groep 5 blijven lopen en hebben afgesproken 'on speaking terms' blijven.
Wel zo volwassen.

Mooie loop over de hei, winterse bossen, zompige graspaden,leuke groep met Herma erbij. Gezellig.

Thuisgekomen staat de appeltaart in de oven, na het douchen en aankleden loop ik de keuken in en gaat net het pringeltje van de oven die mij laat weten dat de appeltaart klaar is, ik ben kennelijk een ster in time-mangement..

Opvallend aantal mensen zijn weer bezig (in hun hoofd, zeggen ze)met een marathon en maken toch alweer een extra rondje, zoals op dit kaartje van Jan V. hij heeft vooraf al 5km gelopen. Als ik in de auto stap gaan drie mensen nog een extra rondje lopen, 'jaja, denk ik, in hun hoofd bezig met de marathon'. Maar goed als je het gemiddelde neemt wat de gemiddelde groep heeft gelopen dan zie je de looproute als een mannetje met een kuif. Een hele grote kuif.

Ciko-leaks

Er zijn via een blog; http://1uur45.blogspot.com van ene P. een aantal verklaringen naar buiten gekomen die belastend voor mij kunnen zijn maar eerlijk gezegd ik kan er wel om lachen.
P. meent een variatie van Wikileaks gevonden te hebben te weten 'cikoleaks'.

P.is ,net als ik, een hardloper in groep 5 van Ciko'66 en is dit jaar met in ieder geval één goed voornemen 2011 ingegaan; Ursula de winter doorhelpen.
Tot zover erg aardig maar mijn gevoel zegt dat er meer achter zit.

Mijn vraag is namelijk; 'Waarom deze openbaarheid ten toonspreiden?'
Iedere vraag heeft een antwoord en ik weet het.
Ik zal een aantal voorbeelden , noem het anekdotes, toelichten;

P. zijn blog heet 1uur45 ; alles stelt hij in het werk om eens, eens de halve marathon onder de 1uur45 te lopen.
Ursula heeft op de halve marathon 1.42.51 staan.

P. traint mee op de zaterdagmorgen met een groep waarin veel lopers 1 of meerdere marathons op hun naam staan. P. heeft er geen 1 gelopen, ambities? ik weet het niet.
Ursula heeft in 2010 de marathon van Rotterdam uitgelopen.

P. heeft een onderzoek ingesteld met geen wijn meer te drinken op vrijdagavond voor de training van zaterdag.
Ursula drinkt altijd wijn op de vrijdagavond, wel of geen training op zaterdag.

P. heeft recentelijk tijdens de 7heuvelen te Nijmegen een tijd weten neertezetten van 1.14.13.
Ursula een tijd van 1.12.57.

Het zijn wat kleine voorbeelden; mijn vermoeden zegt; P is zoekende en begrijpt niet hoe Ursula dit zonder veel inspanning, toch zo goed voor de dag kan komen.

Beste (lieve) P. ik moet je het antwoord verschuldigd blijven, ik weet het werkelijk waar niet, wel denk ik dat met jouw cikoleaks je veel lachers op de hand krijgt, het is je gegunt.

(spellingvouten zijn authentiek)

Rondje Koningsweg

Het miezerde ( ik weet niet of het woord zo goed is opgeschreven, maar mijn moeder gebruikte dit woord altijd bij zachtjes regenen en waar je toch goed nat van kan worden)gisteravond.
Gordon,("o nee Gordon") geeft de training, rondje Koningsjagt, 16 km met een gemiddelde snelheid van 11km/p, de snelle mensen moeten soms weer helemaal teruglopen naar een aangewezen lantaarnpaal om vervolgens ons (de groep) weer in te halen.
Lekker gelopen, lekker weer, lekker bijgepraat.

Albert Heijn

Een rare foto; Albert Heijn samen met zijn broer Gerrit-Jan, als klant en als medewerker achter de kassa, een foto ter gelegenheid van het 100 jaar bestaan van AH. Gerrit-Jan is, zoals iedereen weet, ontvoert en uiteindelijk na een half jaar dood gevonden bij de bossen in Renkum. Alles heeft zich afgespeelt in 1987.

Nu is Albert Heijn overleden, een bijzondere familie.

Foto komt via site van Distrifood.

Filmpje wat doet onderwijs met creativiteit

Op TED, http://www.ted.com, sprak Sir Ken Robinson, ik heb dit filmpje ook op twitter gezet, maar nu ook op mijn Blog. Kijk en verbaas..

Herstelloop

Het was niet helemaal de bedoeling dat ik met 'de groep van Egmond' zou gaan lopen, er stond tenslotte een baantraining op het programma. Door een kleine blessure aan mijn dijbeen die ik had opgelopen afgelopen zondag vond ik het verstandiger om mee te gaan met de herstelloopgroep. 13 km in totaal, lekker gelopen.

Terug bij Ciko werden nieuwe jasjes/shirts gepast en doorgepast. De bedoeling is dat we als groep 5 tijdens wedstrijden in 'tenue' verschijnen. Een goed initiatief. Het logo van groep 5 daar kwamen al een paar initiatieven uit, deze vind ik wel aardig.

Vogels

Ik zit in mijn nieuwe werkkamer met het raam open en ik hoor vogels! Het is 3 januari, de sneeuw/ijs ligt nog op straat. Voor het eerst vandaag met dochter brood en water buiten op tafel neergezet het zou zonde zijn als de vogels ook hier, net als in de amerikaanse staat Arkansas naar beneden vallen..